top of page

Ode aan de oudere man

Door Guido

Als je rond de zestig bent

En naakt op je pantoffels voor de spiegel staat

Een beetje moe van het leven

Valt het je dan op dat je buik niet meer zo strak is

Behoorlijk bol van het verleden

Je krulletjes en je mannelijkheid verbergt


Valt het je op dat zelfs je borsthaar grijs wordt

Je denkrimpels in je voorhoofd

Veelal de twinkeling in je ogen doen verdwijnen


Maar valt het je ook op dat als je gaat staan als man

Je kracht vanuit je ballen weer omhoog komt

Je borst doet zwellen en je houding iets krijgshaftigs krijgt


Valt het je op dat je armen die moe zijn van

Al dat ze gedragen hebben

Nu weer sterk op je heupen staan


Valt het je op dat je buikje verdwijnt door je fiere houding

Dat de energie van binnenuit naar boven borrelt

Je hart verwarmt en je blik verzacht


Valt het je op dat de kracht weer door je lichaam stroomt

Naar je mannelijkheid toe

Die nu trots en veelbelovend overeind staat


Heb je het ook gezien

Dat je er nu staat in je mannenkracht

Sterk en fier, maar ook warm en zacht


Terug naar Ervaringen

bottom of page